၁။
လူႏွစ္ေယာက္ဟာ ဆံုေတြ႔ဖို႔
ဖူးစာကံ အခ်ိန္မတန္ေသးသေရြ႕ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ျမင္ေတြ႕ေနၾကတာေတာင္ အေရးမစိုက္၊အဖက္မလုပ္ဘဲ
ေက်ာ္သြားၾကၿပီး အခ်ိန္တန္လာျပန္ေတာ႔လည္း တစ္ဦးကိုုတစ္ဦး မျမင္ရရင္ မေနႏိုုင္၊ မေတြ႕ရရင္
ဘဝင္မက်သလိုုလိုု အေျခအေနမ်ိဳးအထိ ျဖစ္လာရတယ္။ အဲသည္လို အေျခအေနမ်ိဳးနဲ႔ မင္းနဲ႔ကိုယ္ရဲ႕
ဇာတ္လမ္းေလး စတင္ခဲ႔ပါတယ္။
၂။
ေဝးကြာျခင္း၊ ေဝးရျခင္း၊
အႀကိမ္ႀကိမ္ ခြဲခြာေနရျခင္း ဆိုတာေတြ တစ္ေပြ႔တစ္ပိုက္ႀကီးနဲ႔ စတင္ခဲ႔ရတဲ႔ ကိုုယ္တို႔ဇာတ္လမ္းေလးမွာ
လက္ဆုပ္လက္ကိုုင္ ျပစရာအျဖစ္ အလြမ္းေတြခ်ည္းပဲ က်န္ရစ္ခဲ႔တယ္။ ဒါေတြဟာ ႏွစ္ဦးၾကားက
သံေယာဇဥ္မ်ားရဲ႕ ျပယုဂ္ေလလား။ ဒါမွမဟုတ္ တြယ္ျငိျခင္းအစ သမုဒယေပလား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္
မခ်ည္ခဲ႔တဲ႔ႀကိဳးကေလး မင္းဆီမွာလည္း ၿမဲခဲ႔တယ္ေနာ္။ အဲဒီအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
