Shmily !

၁။

လူႏွစ္ေယာက္ဟာ ဆံုေတြ႔ဖို႔ ဖူးစာကံ အခ်ိန္မတန္ေသးသေရြ႕ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ျမင္ေတြ႕ေနၾကတာေတာင္ အေရးမစိုက္၊အဖက္မလုပ္ဘဲ ေက်ာ္သြားၾကၿပီး အခ်ိန္တန္လာျပန္ေတာ႔လည္း တစ္ဦးကိုုတစ္ဦး မျမင္ရရင္ မေနႏိုုင္၊ မေတြ႕ရရင္ ဘဝင္မက်သလိုုလိုု အေျခအေနမ်ိဳးအထိ ျဖစ္လာရတယ္။ အဲသည္လို အေျခအေနမ်ိဳးနဲ႔ မင္းနဲ႔ကိုယ္ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းေလး စတင္ခဲ႔ပါတယ္။

၂။

ေဝးကြာျခင္း၊ ေဝးရျခင္း၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ ခြဲခြာေနရျခင္း ဆိုတာေတြ တစ္ေပြ႔တစ္ပိုက္ႀကီးနဲ႔ စတင္ခဲ႔ရတဲ႔ ကိုုယ္တို႔ဇာတ္လမ္းေလးမွာ လက္ဆုပ္လက္ကိုုင္ ျပစရာအျဖစ္ အလြမ္းေတြခ်ည္းပဲ က်န္ရစ္ခဲ႔တယ္။ ဒါေတြဟာ ႏွစ္ဦးၾကားက သံေယာဇဥ္မ်ားရဲ႕ ျပယုဂ္ေလလား။ ဒါမွမဟုတ္ တြယ္ျငိျခင္းအစ သမုဒယေပလား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ မခ်ည္ခဲ႔တဲ႔ႀကိဳးကေလး မင္းဆီမွာလည္း ၿမဲခဲ႔တယ္ေနာ္။ အဲဒီအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

၃။

စပါးပင္ႏုႏုေလးေတြရဲ႕ စိမ္းစိုေနတဲ႔ အေရာင္မ်ိဳးကိုုမွ ခ်စ္တယ္ဆိုုတဲ႔ မင္းေၾကာင္႔ မိုးျပာေရာင္ကိုပဲ ႏွစ္ၿခိဳက္ခဲ႔တဲ႔ ကိုယ္ဟာ ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မသိလိုက္မိပါဘဲ အစိမ္းေရာင္ေလးေတြကို ႏွစ္သက္တတ္လာတယ္။ ေဟာင္းႏြမ္းသြားတဲ႔ အိပ္ရာခင္းေလးကို အသစ္ေျပာင္းေတာ႔လည္း အစိမ္းႏုေရာင္စိုစိုေလး ကိုုယ္ဝယ္မိတယ္။ အျဖဴခံမွာ အစိမ္းေရာင္ေလးေတြ ေရာယွက္ထားတဲ႔ အားကစားဖိနပ္က ႀကိဳးကေလး ေဆြးေျမ႔သြားေတာ႔လည္း နဂိုု အျဖဴေရာင္ ဖိနပ္ႀကိဳးကေလးေတြေနရာမွာ အစိမ္းေရာင္ႀကိဳးကေလးတစ္စံုကိုု ေျပာင္းလဲလိုုက္မိတယ္။ ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ဝက္တစ္ခုလံုး ကိုုယ္ခ်ိတ္ဆြဲထားခဲ႔တဲ႔ ေရႊအိုုေရာင္ လိုုက္ကာစေတြေနရာမွာ စိုုၿပီးေတာက္ေနတဲ႔ ျမက္ပင္စိမ္းေရာင္ရွိတဲ႔ လိုက္ကာေတြကိုု ေရြးခ်ယ္ဝယ္ယူလဲလွယ္ခ်ိတ္ဆြဲခဲ႔မိတယ္။ ေနာက္ဆံုးကြာ .. မင္းအတြက္ ရည္စူးၿပီး ကိုုယ္ထိုုးခဲ႔တဲ႔ သိုးေမႊးတဘက္ေလးကိုေတာင္ အစိမ္းေရာင္ပဲ ျဖစ္ေစခဲ႔တာ မဟုုတ္လား။ အဲသည္လိုုမ်ိဳး ကိုုယ္ ရူးတတ္ဖိုု႔အထိ မင္းက တန္ခိုုးႀကီးခဲ႔ပါတယ္။

၄။

“ ကိုုယ္႔ဖက္ကိုု မင္းက စတင္ၿပီး ေျခတစ္လွမ္းစလွမ္းပါ။ က်န္တဲ႔ေျခလွမ္းေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာကိုု လွမ္းလာပါ႔မယ္ ” လိုု႔ မာနႀကီးႀကီးနဲ႔ ကိုုယ္မေျပာလိုုဘူး။ “ ကိုုယ္႔ကိုု မင္း လက္ကမ္းၿပီး ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ႀကိဳဆိုေနမွာပါ ” လိုု႔သာ ဆိုုလိုက္ပါ။ ေျခလွမ္းေပါင္း ေထာင္ေသာင္းမကလိုု႔ ကုေဋ၊ကုဋာ ျဖစ္ေနပါေစ၊ အဲဒီမိုုင္ေထာင္ခ်ီခရီးရွည္ကိုု အၿပံဳးအပ်က္ ကိုုယ္လွမ္းခဲ႔ပါ႔မယ္။

၅။

ကိုယ္က ဘယ္လိုု စည္းေဘာင္မ်ိဳးနဲ႔မွ မင္းနဲ႔ကိုယ္႔ၾကားက သံေယာဇဥ္ေတြကိုု အက်ဥ္းမခ်ရက္ဘူး။ ဒါေၾကာင္႔ ကိုယ္တို႔ရဲ႕ တြယ္တာမႈေတြကို တိတိက်က် နာမည္တစ္ခုေပးၿပီး အမ်ိဳးအမည္ မသတ္မွတ္လိုက္ခ်င္ပါနဲ႔ေနာ္။ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ နားလည္သထက္ နားလည္ႏိုင္ေအာင္သာ ႀကိဳးစားၾကစို႔ပါ။

၆။

မင္းရဲ႕စိတ္ေတြ အစဥ္ၾကည္လင္ေနေစဖို႔ ဆႏၵျပဳတယ္။ မင္းဟာ အၿမဲတမ္း ၿပံဳးရယ္ေနႏိုင္သူ ျဖစ္ဖို႔ ဆုုမြန္ေကာင္းေတြ ေတာင္းမယ္။ ကိုယ္ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြခ်ည္း ဖန္တီးေပးႏိုင္သူျဖစ္ဖို႔ အၿမဲႀကိဳးစားေနမယ္။ မင္းဘဝရဲ႕ အထိမ္းအမွတ္ေန႔ရက္ကေလးကေန ေနာင္ေန႔ရက္ေတြတိုင္းကိုလည္း “ ခ်မ္းေျမ႔စြာ ျဖတ္သန္းႏိုင္မယ္၊ ဆႏၵေတြနဲ႔ ထပ္တူက်စြာ ဘဝေန႔ရက္ေတြဟာ တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္ လည္ပတ္ေရာက္ရွိလာလိမ္႔မယ္ ” လို႔ ကိုယ္ ယံုၾကည္တယ္။

၇။

ၿပီးေတာ႔ ေဆာင္းရာသီတစ္ခုလံုးမွာ မႈန္မႈန္မိႈင္းမိႈင္းျဖစ္ေနမယ္႔ မင္းအိမ္ေရွ႕က ျမင္ကြင္းေတြကို လက္ေဆာင္အျဖစ္ ကိုယ္ေပးခ်င္တယ္။ အဲတာဟာ ကိုယ္ေပးတဲ႔ လက္ေဆာင္ျဖစ္လို႔ မင္းႏွစ္သက္မယ္ဆိုရင္ အဲဒီမႈန္မိႈင္းမႈေၾကာင္႔ စိတ္ေလးမိတယ္ဆိုတဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြ ေက်းဇူးျပဳၿပီး မရွိပါနဲ႔ေတာ႔ေနာ္။

၈။

ေဟာဒီစာပိုဒ္ကိုေတာ႔ မင္းႏွလံုးသားနဲ႔ ဖတ္ပါကြယ္။

“ …………………………………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………………………………..

…………………………………………………………………………………………………………………………..

……………………………………………………………………………………………………………………………

………………………………………………………………………… ”

ေလးစားစြာျဖင္႔

ျမတ္ပန္းႏြယ္

( Shmily! ဟာ ဝတၱဳတို သို႔ စာစု ဘာတစ္ခုမွ မဟုုတ္ပါဘူး။ အမွတ္တရတစ္ခုအတြက္
 ေရးျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ S-H-M-I-L-Y ဆိုတဲ႔ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ Chicken Soup For The Soul စီးရီးက ဝတၱဳတိုတစ္ပုုဒ္လည္း ရွိေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔ ျမတ္ ခရီးသြားေနတုန္း ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ဘေလာ႔ကို လာေရာက္လည္ပတ္ခဲ႔ၾကတဲ႔သူေတြ အားလံုးကိုု ေက်းဇူးအထူးတင္ပါလို႔ .. အားလံုးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႔ပါေစရွင္။  ၂၆.၁၀.၂၀၁၂ ) 

ဒီပို႔စ္ေလးေအာက္မွာ အမွတ္တရ ေကာ္မန္႔ကေလးမ်ား ခ်န္ေပးသြားတဲ႔ စာဖတ္သူ မိတ္ေဆြအေပါင္းကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အမွတ္တရ ပို႔စ္ကေလးျဖစ္တာေၾကာင္႔ ေကာ္မန္႔ေလးကိုလည္း အမွတ္တရအေနနဲ႔ သိမ္းထားလိုက္ၿပီး ဒီေနရာေလးမွာ ေဖာ္ျပမေပးလိုက္တာကုိ နားလည္ေပးၾကဖို႔ ေမ ွ်ာ္လင္႔ပါတယ္။ (၁၁.၁၁.၂၀၁၂)